
Kościół Wszystkich Świętych w Krościenku nad Dunajcem został
wzniesiony z łamanego kamienia w pierwszej połowie XIV wieku. Istniał już w 1350 roku, choć był znacznie przesunięty względem dzisiejszego kościoła
w kierunku Dunajca i nie posiadał wieży. Kościół z tego okresu był niewielki, miał wymiary 7x6m, z kwadratowym prezbiterium 4x4m. Prawdopodobnie w wyniku podmycia przez rzekę część pierwotnego prezbiterium osunęła się
w pierwszej połowie XVI wieku.
Do obecnych czasów zachowała się nawa pełniąca dziś funkcję prezbiterium. W 1546 roku, za ks. Marcina
z Piotrkowa, kościół został powiększony o obecną nawę (obecne prezbiterium jest częścią dawnej nawy). Pozostałością po dawnym prezbiterium jest istniejąca przybudówka (z kryptą grobową pod ówczesnym głównym ołtarzem).
W XVII wieku dobudowano wieżę. W pożarze
w 1755 roku spłonął dach i drewniane stropy, zaś w 1788 roku uszkodzona została wieża i sufit w nawie.
W następnych latach
zwieńczono wieżę dachem hełmowym, w kształcie którym możemy oglądać dach do dziś.
Polichromia w nawie została wykonana w 1589 roku. W 1755 roku – po kolejnej powodzi – proboszcz Jan Szyguliński podjął decyzję o rozebraniu części starego prezbiterium. Było to prawdopodobnie spowodowane obawą o kolejne osunięcie tej części kościoła oraz przykościelnego cmentarza, który wtedy znajdował się wzdłuż dawnej nawy głównej oraz z tyłu za prezbiterium kościoła. Cmentarz znajdował się tu przynajmniej od 1518 roku. Przez cały XIX wiek cmentarz był restaurowany, a w XX wieku został zlikwidowany.

Prosta bryła kościoła świadczy o jego
gotyckich tradycjach. Węższy prostokąt tworzy dwuprzęsłowe, sklepione krzyżowo, datowane na XIV wiek, prezbiterium. Nawa to szerszy i większy prostokąt, wzniesiona w 1546 roku i przebudowana w okresie baroku. Od zachodu (od strony rynku) w okresie późniejszym dobudowano kwadratową, masywną wieżę z barokowym hełmem. Wewnątrz wieży znajdują się 3 dzwony ufundowane
w latach 1949-1955.
W kruchcie znajdują się
cztery tablice epitafijne poświęcone pamięci wyjątkowych obywateli Krościenka.
Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku. W ołtarzu znajduje się ciekawe
rokokowe tabernakulum z figurami apostołów śś. Piotra i Pawła. W 2010 roku zakończono pełną konserwację głównego ołtarza kościoła. W ołtarzu po prawej stronie tęczy znajduje się obraz Najświętszego Serca Jezusa z XX wieku. Najstarsze fragmenty fresków zostały odkryte dopiero w 1949 roku pod warstwami tynku, przez wojewódzkiego konserwatora zabytków w Krakowie.